Praca na wysokościach może być atrakcyjną formą zarobkowania. Firmy, które oferują takie stanowisko, zapewniają atrakcyjne wynagrodzenie dla swoich pracowników. Jednak, zawód ten związany jest z wieloma czynnikami zagrażającymi zdrowiu i życiu, dlatego zanim rozpoczniemy pracę, niezbędne będzie badanie osób pracujących na wysokości. Jak ono wygląda?
Kiedy można mówić o pracy na wysokościach?
Praca na wysokościach to każdy zawód, który wiąże się z koniecznością wykonywania obowiązków pracowniczych na powierzchni, która znajduje się co najmniej metr nad powierzchnią podłogi. Żeby jednak można było mówić o pracy na wysokościach, powierzchnia, na której wykonywane są obowiązki nie może być osłonięta z każdej strony ścianami o wysokości co najmniej 1,5 metra. Nie może ona posiadać także żadnych elementów konstrukcyjnych, które uniemożliwiają i chronią zatrudnionego przed upadkiem z wysokości. W każdym innym przypadku, jest mowa o pracy na wysokościach, która wymaga przejścia odpowiedniego badania i uzyskania braku przeciwwskazań ze strony lekarza.
Jakie badania?
Badanie osób pracujących na wysokości nie wymaga wizyty u konkretnego specjalisty. Jest przeprowadzane u lekarza, do którego kierowani są nowo zatrudniani pracownicy w celach odbycia profilaktycznego badania ogólnego stanu zdrowia. Pracodawca jest zobowiązany do wypisania na skierowaniu informacji, że praca będzie wiązała się z działaniem na wysokościach jako czynnikiem szkodliwym występującym w codziennych obowiązkach zatrudnionego. Na podstawie ogólnego stanu zdrowia lekarz wydaje opinię, która może mieć charakter przeciwwskazania lub zgody na pracę z konkretnym potencjalnie szkodliwym czynnikiem. Badania takie mają charakter wstępny, powinny odbyć się w czasie pracy, a koszt za nie ponosi pracodawca.
Praca na wysokości nie wymaga zatem wizyty u konkretnego specjalisty oraz przeprowadzania kosztownych, dodatkowych czynności badawczych. Pozytywne przejście wstępnych badań pracowniczych będzie równało się z możliwością podjęcia zatrudnienia.
